Praca, która minimalizuje ryzyko wypalenia zawodowego to taka, która daje możliwość rozwoju, zachęca do samodzielności, sprzyja poczuciu skuteczności swoich działań.
Dalej odpowiadamy sobie na pytanie: Jak rozpoznać pierwsze oznaki wypalenia zawodowego?
Gdy praca już wyczerpuje, wysysa resztki energii i nie można jej odzyskiwać z odpoczynku (jak to opisywałem w poprzednim wpisie blogowym) pojawia się kolejny ważny element wypalenia zawodowego – cynizm. Jest to efekt utraty zaangażowania i entuzjazmu i niewłaściwy sposób na ochronę siebie przed trudnością wyczerpania. Objawia się on bezdusznym traktowaniem wszelkich aspektów pracy, zdystansowaniem się wobec niej. Niechęć wobec pracy staje się na tyle silna, że nie chcemy przebywać w miejscu zatrudnienia, nie chcemy wykonywać powierzanych zadań odkładając je na później i jeszcze później. Można powiedzieć, że myśli są tylko wokół tego, żeby spędzić w pracy minimum czasu i włożyć w nią minimum wysiłku. Taka cyniczna postawa wobec pracy oczywiście sprawia, że zmniejsza się znacznie jej jakość, bo zamiast wykonywać ją najlepiej jak potrafimy staramy się iść po linii najmniejszego oporu, co prowadzić może do popełniania błędów. Jeśli czujemy, że z niechęcią chodzimy do pracy, a wykonując ją nie otrzymuje satysfakcji, odczuwany wcześniej entuzjazm i zaangażowanie uleciały to znak, że możemy cierpieć na wypalenie, które prowadzi do znacznego obniżenia skuteczności – o czym w kolejnej części tego mini cyklu dot. wypalenia zawodowego.
W kolejnych wpisach pojawiać się będą opisy dalszych elementów wypalenia zawodowego.